زایلوز مرک

زایلوز مرک

زایلوز مرک یک مونوساکارید از نوع آلدوپنتوز است و فرمول شیمیایی آن C5H10O5 می‌باشد. این ماده به خودی خود برای هدف‌های زیادی استفاده نمی‌گردد، اما متابولیسم آن منجر به ایجاد بسترهای مختلفی می‌شود که می‌توانند اهداف مهم تغذیه‌ای و بیولوژیکی را محقق کنند.

زایلوز جزء اصلی لیگنوسلولز و دومین قند موجود در طبیعت از لحاظ فراوانی است. اثر بخش‌ترین کاربرد زایلوز در توسعه فرآیند اقتصادی و مقرون به صرفه، تولید سوخت‌های زیستی و مواد شیمیایی از زیست توده‌هاست.

با این حال همچنان موانعی بر سر راه این هدف وجود دارد، از جمله این واقعیت که بعضی از میکروارگانیسم‌ها نمی‌توانند زایلوز را به طور طبیعی جذب کنند و متابولیسم زایلوز توسط گلوکز موجود در هیدرولیز لیگنوسلولز مهار می‌شود.

کاربرد زایلوز مرک

با افزایش نگرانی‌ها در مورد بحران انرژی و تغییرات آب و هوایی جهانی، توسعه منابع پاک و پایدار برای تولید سوخت و مواد شیمیایی از اهمیت بالایی برخوردار شده است.

زیست توده لیگنوسلولزی، جایگزینی سازگار با محیط زیست برای انرژی‌های فسیلی به منظور تولید سوخت و مواد شیمیایی است و توجه زیادی را به خود جلب کرده است.

زایلوز مرک کاربردهای دیگری نیز دارد. از جمله:
• با توجه به اینکه این ماده یک قند جدا شده از چوب است، بطور گسترده به عنوان شیرین کننده دیابتی در غذا و نوشیدنی استفاده می‌گردد و مخصوصاً جایگزین مناسبی برای زایلیتول که یک شیرین کننده رایج افزودنی غذایی است، می‌باشد.
• همچنین از آن به عنوان یک عامل تشخیص سوء جذب استفاده می‌گردد. آزمایش جذب دی-زایلوز برای بررسی میزان جذب یک قند ساده توسط روده انجام می‌گیرد.

لیگنوسلولز از چه موادی تشکیل شده است؟

لیگنوسلولز اساساً از مواد زیر تشکیل شده است:
• سلولز: هموپلیمری از واحدهای گلوکز است.
• همی سلولز: پلی ساکاریدی شاخه دار که از زایلوز، آرابینوز و گالاکتوز تشکیل شده است.
• لیگنین

ویژگی‌های زایلوز مرک

زایلوز، دومین قند رایج در طبیعت است و 18 تا 30 درصد از قندهای هیدرولیز لیگنوسلولز را تشکیل می‌دهد. بنابراین، به عنوان یک منبع تجدیدپذیر امیدوار کننده برای تولید سوخت‌های زیستی و مواد شیمیایی در نظر گرفته می‌شود. این محصول در بسته بندی قوطی و حجم 25 گرم عرضه می‌گردد.