سیمون سیترات آگار مرک

سیمون سیترات آگار

محیط کشت سیمون سیترات آگار مرک یک محیط آگاری است که برای تمایز انتروباکتریاسه بر اساس استفاده از سیترات به عنوان تنها منبع کربن استفاده می‌شود. در اوایل دهه 1920، کوزر یک فرمول محیطی مایع برای تمایز کلیفرم‌های مدفوعی از گروه کلیفرم ایجاد کرد. سیمونز بعداً این فرمول را اصلاح کرد تا یک محیط جامد تولید کند که خطاهای احتمالی را هنگام تفسیر رشد حذف نماید.
سیمون سیترات آگار توانایی موجودات زنده را در استفاده از سیترات به عنوان منبع کربن آزمایش می‌کند. این محیط کشت حاوی سیترات سدیم به عنوان تنها منبع کربن، آمونیوم دی هیدروژن فسفات به عنوان تنها منبع نیتروژن، سایر مواد مغذی و نشانگر pH برمتیمول بلو است. آزمایش مذکور بخشی از آزمایشات IMViC است و در افتراق انتروباکتریاسه مفید خواهد بود.

کاربرد Simmons Citrate Agar

محیط کشت سیمون سیترات آگار مرک در درجه اول برای کمک به شناسایی انتروباکتریاسه استفاده می‌شود. با این حال، از این محیط کشت برای تمایز باکتری‌های گرم منفی بر اساس استفاده از سیترات نیز استفاده می‌شود. سیمون سیترات آگار ممکن است برای افتراق سالمونلا انتریتیدیس سیترات مثبت و اعضای زیرجنس سالمونلا II، III و IV از سالمونلا تیفی، سالمونلا پاراتیفی A، سالمونلا پولوروم و سالمونلا گالیناروم با سیترات منفی به کار رود.
ارگانیسم‌هایی که می‌توانند از سیترات به عنوان تنها منبع کربن خود استفاده کنند از آنزیم سیتراز یا سیترات پرماز برای انتقال سیترات به داخل سلول بهره می‌برند. این موجودات همچنین آمونیوم دی هیدروژن فسفات را به آمونیاک و هیدروکسید آمونیوم تبدیل می‌کنند که باعث ایجاد یک محیط قلیایی در این محیط کشت می‌شود. در pH 7.5 یا بالاتر، برومتیمول آبی به رنگ آبی تیره یا سلطنتی در می‌آید. در pH خنثی، برمتیمول سبزآبی خواهد بود که توسط محیط‌های تلقیح نشده مشهود است. اگر محیط آبی رنگ شود، ارگانیسم سیترات مثبت می‌باشد. در صورت عدم تغییر رنگ، ارگانیسم سیترات منفی خواهد بود. برخی از ارگانیسم‌های منفی سیترات ممکن است روی سطح شیب ضعیف رشد کنند، اما تغییر رنگی ایجاد نمی‌نمایند.

ویژگی محیط کشت سیمون سیترات آگار مرک

غلظت این محیط کشت 22.3 گرم بر لیتر است و در بسته‌بندی 500 گرمی عرضه می‌شود که برای آماده سازی 22.4 لیتر محلول مناسب است.