سیکلوهگزان مرک

سیکلوهگزان

سیکلوهگزان مرک که با نام‌های CYX، هگزامتیلن، هگزا هیدروبنزن، هگزانافتن و بنزن هگزا هیدرید نیز شناخته می‌شود، مایعی بی رنگ، فرار و قابل اشتعال با فرمول C6H12 است. این ماده شیمیایی بوی ملایمی دارد و در آب نامحلول است، اما در الکل، اتر، استون، بنزن و لیگروئین قابل حل می‌باشد. سیکلوهگزان به طور طبیعی در نفت خام، گازهای آتشفشانی و دود سیگار وجود دارد.

تولید سیکلوهگزان

تمام سیکلوهگزانها در واحدهای هیدروژناسیون بنزن تولید می‌شوند. در این فرآیند، خوراک بنزن با خلوص بالا و هیدروژن خالص، که معمولاً از ریفرمرها و کراکرهای اتیلن بازیابی می‌شود، به دمای واکنش رسانده و به راکتور وارد می‌گردند. تبدیل بنزن به سیکلوهگزان استوکیومتری و تقریباً کامل است. سیکلوهگزان نهایی معمولاً حاوی کمتر از 50ppm بنزن می‌باشد. مقدار کمی سیکلوهگزان با خلوص پایین‌تر از جریان‌های نفتی با تفکیک و استخراج بازیابی می‌شود.

کاربرد سیکلوهگزان

بیش از 90% از سیکلوهگزان مرک تولید شده برای تولید مواد واسطه نایلون 6 و نایلون 6،6 به کار می‌رود. نایلون 6 از پلیمریزاسیون کاپرولاکتام ساخته می‌شود که از نیتراسیون سیکلوهگزان به دست می‌آید. نایلون 6،6 از پلیمریزاسیون مقادیر مولی مساوی اسید آدیپیک و هگزامتیلن دی آمین (HMDA) ساخته می‌شود. اسید آدیپیک با اکسیداسیون دو مرحله‌ای هوا و اسید نیتریک سیکلوهگزان به دست می‌آید. اسید آدیپیک با احیای آدیپونیتریل (یک واسطه) به HMDA تبدیل می‌گردد. اسید آدیپیک تولید شده از سیکلوهگزان همچنین برای تولید استرها برای نرم کننده‌ها و روان کننده‌های مصنوعی و همچنین تولید پلی یورتان‌ها (چرم مصنوعی) به کار می‌رود.

روش نگهداری سیکلوهگزان

سیکلوهگزان مرک دارای وزن مخصوص 0.78 و نقطه اشتعال 20- درجه سانتیگراد است و بسیار قابل اشتعال است. این ماده باید در مکانی خنک، خشک و دارای تهویه مناسب نگهداری شود که خطر اشتعال نداشته باشد. حمل و نقل محصول مذکور نیز به عنوان کلاس خطر 3 و گروه بسته‌بندی II طبقه بندی می‌گردد و باید به عنوان محرک و در صورت بلعیده شدن یا استنشاق مضر برچسب‌گذاری شود.

ویژگی سیکلوهگزان مرک

سیکلوهگزان مایع بی‌رنگ با بوی شبیه اتر است که در ظرف شیشه‌ای رنگی 1 لیتری نگهداری می‌شود.
این مایع بسیار فرّار می‌باشد و کتر از بنزن سمّی است.