فنل فتالئین مرک

فنل فتالین مرک

فنل فتالئین مرک یک ترکیب شیمیایی است، که اغلب به عنوان شاخص در تیتراسیون‌ها استفاده می‌شود و فرمول آن C20H14O4 است. این ماده اسید ضعیفی می‌باشد که تا حدی در آب محلول بوده و معمولاً در الکل برای کاربردهای تجربی حل می‌شود. مولکول‌های فنل فتالئین بی رنگ هستند، در حالی که یون‌های آن صورتی می‌باشند.
فنل فتالئین از طریق تراکم آنیدرید فتالیک با دو معادل فنل تحت شرایط اسیدی سنتز می‌شود. این ماده اولین بار توسط آدولف فون بایر در سال ۱۸۷۱ سنتز شد.

کاربرد فنول فتالین

فنل فتالئین مرک معمولاً به عنوان یک شاخص شیمیایی استفاده می‌شود که در محدوده ۸–۱۰ pH از حالت بی‌رنگ به رنگ صورتی تبدیل شده و این امر باعث ایده‌آل شدن تیتراسیون اسیدهای قوی مانند هیدروکلریک اسید می‌شود.
فنول فتالئین به عنوان یک مسهل برای درمان حرکت ناقص و نامکرر روده استفاده می‌شود. در چنین مواردی از آن برای خالی کردن روده‌ها بهره گرفته می‌شود. این ماده در شکل دارویی معمولاً به صورت خوراکی تجویز می‌گردد. همچنین محصول مورد نظر در حالت دارویی خود به صورت محلول دهانی، کپسول دهانی، قرص دهانی، ویفر و آدامس در دسترس است.
از این محصول به عنوان جزء جوهرهای ناپدید شده، یا ناپدید شدن رنگ در اسباب بازی‌ها استفاده می‌شود. از مخلوطی از فنل فتالین و هیدروکسید سدیم در جوهرهای ناپدید شده بهره گرفته می‌شود. ماده شیمیایی مورد نظر با دی اکسید کربن در هوا واکنش نشان می‌دهد و رنگ صورتی آن از بین می‌رود.

ویژگی فنل فتالئین مرک

• فرمول مولکولی این ماده C20H14O4 می‌باشد.
• جرم مولی آن 32/318/ g/mol می‌باشد.
• دمای ذوب فنل فتالئین 260 درجه سانتی گراد می‌باشد.
• شکل ظاهری محصول مورد نظر پودری ریز دانه و سفید رنگ است.
• بسته بندی آن بیست و پنج گرمی می‌باشد.
• کاربری این محصول ACS است.